Fagnaloun(-reguergue)
Phagnalon sordidum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Phagnalon repoussant, Phagnalon sordide.
Descripcioun :Planto argentado, un pau lignouso à la baso, que trachis sus li paret de cauquié. Li fueio soun primo e longo, la flour coumpausado daurado. Coumpara emé lou fagnaloun-de-roucas que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phagnalon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Paret
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Phagnalon sordidum (L.) Rchb., 1831
(= Gnaphalium sordidum L;, 1753 )
Sàuvi-bouscasso
Phlomis lychnitis
Lamiaceae Labiaceae
Àutri noum : Sàuvi-de-mountagno, Sàuvio-blanc, Sàuvio-sóuvajo.
Noms en français : Lychnite, Herbe aux mèches.
Descripcioun :La sàuvi-bouscasso flouris belamen à la primo, emé si gràndi flour jauno, sus li colo cauquiero. La planto, un pau forto, èi touto cuberto de péu blanc. Coumpara emé la sàuvi-de-Jerusalèn, plantado o naturalisado d'eici, d'eila.
Usanço :Servié à passa tèms coume mècho pèr li calèu (erbo-i-mècho Phlomis = flamo ; lychnis = lampo, en latin que vèn dóu grè). Li flour e fueio soun couneigudo pèr apasima lou mau de moureno que soun anti-enflamativo. Se pòu faire de tisano peréu.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 15 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phlomis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Roucaio
- Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Phlomis lychnitis L., 1753